De geschiedenis van Lens – volgens Christiaan Brester

Herman de Zonnestroomverdeler

Ik heb vervolgens een eerste prototype van de Herman laten maken door een technisch bureau. Uiteindelijk bleek dat zij van plan waren om mij op een zijspoor te zetten om er zelf met de innovate vandoor te gaan.

Op dat moment liep Jim al mee. We besloten gezamenlijk dat wij de eerste zouden zijn die dit op de markt zouden brengen en zo het idee te claimen. Dat hebben we gedaan. Deze innovatie heeft de naam ‘De Herman’ gekregen, vernoemd naar de Herman Wijffels prijs. Meneer Wijffels heeft vervolgens een keynote speech aan Herman de Zonnestroomverdeler gewijd. Vanuit daar is het hard gaan lopen.

Er kwamen inmiddels zoveel aanvragen binnen voor De Herman dat ik Tessa heb gebeld. Ik had geen geld om haar te betalen en het zou vele uren werk van haar vragen. Zij heeft toegestemd en is ons gaan helpen.

Wat volgde was een ondernemingsplan: Wat voor bedrijf bouwen we rondom de Herman? We moesten de strategie bepalen. Hoe krijg je dit groot? Een eerste idee was om de Herman bij een groothandel neer te leggen. We zijn er toen achter gekomen dat de materie van de Herman veel te complex is om zomaar neer te leggen bij een groothandel en zonder instructie en daarna door installateurs te laten gebruiken. We moesten het proces begeleiden. Het was lastig om bij woningbouwcorporaties aan tafel te komen, dus hebben we ons op VvE’s gericht.

Een echte start-up

Inmiddels bestond het team uit 5 personen en mochten we ons een start-up noemen. We zijn door het hele innovatie traject gelopen. We kregen eerst te horen dat wat we deden niet mocht en dat het niet zou lukken. Vervolgens kregen we de vraag van partijen of ze mee mochten doen en aandelen mochten kopen.

Uiteindelijk heb ik ervoor gekozen om de eerste aanloop zelf te financieren. Hoe we de volgende financiering binnen hebben gekregen is een leuk verhaal. Ik had nog een uitgeknipt artikel uit de krant met een interview over innovatie op mijn bureau liggen. De slotvraag van dit interview was: wie mag u bellen? Het antwoord was: Iedereen met een goed idee. Dat heb ik dus gedaan en verteld wat we nodig hadden. Via deze weg kregen we €100.000,- van de Provincie Noord-Holland.

We schreven ons met de Herman in voor de Herman Wijffels prijs. We belandde op de longlist, maar niet op de shortlist. We hadden namelijk nog geen werkend apparaat in het veld. Die hebben we vervolgens geïnstalleerd op het dak van mij woonboot. Nummer 2 installeerde we bij een VvE.

De werkende Herman is tot stand gekomen dankzij het werk van Koen en Levien. Iemand vertelde mij ooit: Wat u voor elkaar heeft gekregen met standaard materialen is nog nooit iemand gelukt. Dat is een pure verdienste geweest van Koen en Levien.

De eerste officiële projecten

Ons eerste volledige project hebben we verkocht aan Pré wonen. Dit heeft geleid tot een beweging waarbij we steeds grotere projecten wilde realiseren en ook onze service full suite wilde aanbieden, inclusief financiële structuren. Dit bleek behoorlijk complexe materie.

We kregen op dat moment ook veel aanvragen van VvE’s. We begonnen met voorlichtingen over verduurzaming voor VvE’s. Bij een meeting werd ik aangesproken door ene Georgi, een jonge kerel. Hij deed wat met de inkoop en verkoop van zonnepanelen, maar ik merkte meteen dat hij drie stappen verder was met het nadenken over financiële structurering. Vanaf die meeting haakte hij aan.

Via een bewoner van een VvE waar wij een Herman hebben geïnstalleerd, werden wij geïntroduceerd bij de Alliantie. Daar is een raamovereenkomst uit voortgevloeid. Dit werd de start van onze business binnen woningbouwcorporaties.

En dan eindelijk.. De Herman Wijffels Innovatieprijs

In 2013 wonnen we de Herman Wijffels Innovatieprijs met Herman de Zonnestroomverdeler. We gingen in één klap van start-up naar een gevestigd bedrijf. Onze projecten werden groten. Met Woonbron haalden we onze eerste meerjarige raamovereenkomst binnen. Van de bedenker van de zonnestroomverdeler tot zonpartner. De Herman verdween steeds meer op de achtergrond.

Ons kantoor was nog altijd gevestigd op een zolderkamer. De eerste werknemer die we daar hebben aangenomen is Dirk. Hij ging in eerste instantie aan de slag voor VvE’s, maar maakte maar al te graag de overstap naar de woningcorporaties. Die tijd was wel heel gaaf. Ik had het gevoel dat iedere slag die we maakte raak was.

De ontwikkeling van Lens

Ook het team maakte een ontwikkeling door. Er kwam een functiescheiding, waardoor ik me niet meer met inkoop en finance mocht benoemen. Dat was een lastig proces, maar noodzakelijk om een strategie en stip op de horizon na te streven. Waar ik uiteindelijk heel blij mee ben is dat we een platte organisatie zijn gebleven.

Hoe ik de toekomst voor me zie? Ik denk dat verschillende afdelingen een eigen business unit zijn. We zijn bijvoorbeeld heel goed geworden in engineering. Dat zou je ook voor anderen kunnen doen. Je kunt het verzelfstandigen. Maar wie weet waar we terecht komen!